روزها از پی هم با سرعت غیر قابل تصوری در گذر است و اگر نجنبیم در گذر زمان جا خواهیم ماند. گهگاهی می اندیشم که این سیل خروشان روزگار،به کجا قرار است ببردمان و من در این هزار راه پیچ در پیچ،کجای مسیرم و چه باید بکنم و چطور مسیر خروج را بیابم.
بی معلم و راه بلد حقیقت گمه و دست نیافتنی!!
من خیلی وقته از روزگار جا مونده
چه راه حلی برای ما داری؟
بدون راهنما، خیلی سخته مسیر رو پیدا کردن...
شاید هم محال
خدایا !من دلم قرصه کسی غیر از تو با من نیست.
خیلی ادعای بزرگیه