تبارک ا...احسن الخالقین

وقتی می بینم بعضی ها تو این دنیای وانفسا و پر مشغله چطور اخلاقی موندن و نگذاشتن خوبی ومحبت وعشق به همنوع به فراموشی بره و با آنکه مثل ما درگیر روزمرگی هستند ولی خودشونو به روزگار ارزون نفروختند،از بابت بزرگی چنین آدمهای بزرگی در کنارم هم احساس عظمت می کنم. جدا با وجود آنهاست که میشه به انسانیت بالید و امید اشرفیت بر مخلوقات رو داشت .وگرنه از آدمهای معمولی مثل ما شرافتی اوج نمی گیره که لایق تبارک ا.... باشه.