مجهولات تقدسی

خدایا! چطور با این همه سوالاتی که تو ذهنمه، با مقدساتی که از کودکی در گوشم خوندن کنار بیام و حتما هم باید بعد از تامل و تفکر زیاد، به اون نتیجه ای که گفته شده برسیم چون انگ ارتداد و مجازات وحشیانه و دور از تمدن نوین، مستوجب ما خواهد بود.

خدایا! چطور من مثل اطرافیانم خودمو به همین دلایل درون دینی راضی کنم و دم نزنم. در حالی که به غیر از وجود خودت و خودم همه  چیزرو با یه علامت سوال بزرگ می بینم.

خدایا! چطور کسایی که کوچکترین شناخت و ارتباطی با تو ندارن،با رعایت اصول محصوله علمی و بشری به دروازه های سعادت و تمدن فائق آمدنو ما مکتبی ها مثل پا در باطلاق گیر افتاده ها، فقط دست آوردهای دیگران و منسوب به دین خودمون کنیم و هی درجا بزنیم و تمام قدرت و قوامونو صرف آگاه همراه کردن سایر انسانها کنیم، که این آفت همه متعصبیون به مرام خاصی می باشه.

خدایا! تا کی بشریت بجای اینکه با بهره گیری از آموزه های ادیان که از فروعات هستند، روشهای کنار آمدن با دیگران و مخالفان، و احترام به حقوق آنها سعی در اصلاح امور خودشان کنند و منتظر منجی اسب سوار افسانه ای نباشند.

خدایا! کاش از ازل دین وسیله قدرتمندان و حاکمان و سیاستمداران نمی شد، و آدمیان اینقدر با احکامهای ادیان مختلف مورد چپاول و غارت مادی و معنوی قرار نمی گرفتند و مرشدان هم تقدس زایی های مختلف برای رفتارهای سودجویانه یا معمولی خودشان نمی کردن.

خدایا! کاش ما خدا را به اندازه ادیان، کوچک ومحدود نمی کردیم و به جای آنکه ما متعلق و رهرو احکام ادیان باشیم ،خدا را منسوب به دینی نمی کردیم و برای او برنامه تعریف و مشخص نمی نمودیم.