پاورقی
پاورقی

پاورقی

چرخه حیات

وقتی فکر می کنم میلیارد ها بشر نسل به نسل ،سینه به سینه از اولین انسانها تا متمدن ترین بشر،همه وهمه برای ساخت اعتقادات، فرهنگ.تمدن،تکنولوزی،علم و دانش و معرفت تلاش بی وقفه داشتند و فقط گسستگی چند سال می توانست این تمدن را نابود سازد،پی می بریم زحمات تاریخ بر دوشان ما چقدر وزین و مسئولیت ما چقدر حساس و مهمه!

زندگی انفرادی بشر اولیه و شکل گیری جوامع کوچک مثل خانواده  تا جوامع متمدن شهری محصول تسلسل منظم و متوالی نفوس بسیار بی نهایت است.وقتی فکر کنیم که همه بشری که 80سال قبل بودن الان دیگه نیستند و همه ما حتی کوچکترین کسی که در اطراف ماست 80سال دیگر نیست،بهت مارا فرا می گیره که این همه علوم ،مکاتب ... چطور طی مسیر کردند تا به ما بی کم و کاست رسیدند و از همه مهمتر ما کجای پازل تاریخ باید جا بگیریم ونقش آفرینی کنیم.قطعا ما تو صفحه زندگی پازل بی ربط نداریم و هر کسی جائی، کاری،نقشی،تاثیری رو بایدایفا کنه که فقط کار خودشه بس.

نظرات 5 + ارسال نظر
سراب بیابان جمعه 14 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 10:50 ق.ظ http://SARAB-BIABAN.BLOGSKY.COM

ما هر جای پازل که باید باشیم؛اگه نباشیم پازل ناقصه
امیدوارم رو جای اون پازل درست قرار بگیریم

باید خواست تا توانست وظیفه خودمونو انجام بدیم

گل بارون جمعه 14 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 05:16 ب.ظ

من دوست ندارم قطعه گمشده این پازل بشم دلم میخواد یه حلفه محکم از این زنجیر بمونم

هستی حتما هستی تو پازلی هستی که درست سر جاش قرار گرفت

[ بدون نام ] جمعه 14 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 09:08 ب.ظ

فقط هشتاد سال
زندگی چقدر بی ارزشه.....

دست بالا گفتم بین یک لحظه تا هشتاد سال که معدلش می شه 40سال

touska‏!‏ شنبه 15 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 01:41 ق.ظ

برعکس تومن فکرمیکنم اصلاپازلی نیست هرکس میتونه جای من وتوباشه وکارمن وتوروبکنه.

اونی که قرار جای منو تو باشه جای خودش خالی می مونه

سرباز شنبه 15 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 02:02 ب.ظ http://mylifedays.blogsky.com

یه جورایی ادم افسرده میشه وقتی فک میکنه هشتاد سال دیگه نه خودش هست نه کسایی که دوستشون داره و نه هیچ کس دیگه از الآن...
کاش عمرمون جاودان بود...

شاید عمر جاودانه ام خسته مون می کرد

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد