حادثه

آیا حادثه ما را می سازد یا ما حادثه سازیم

همیشه می خواستم لگام زندگیمو خودم به دست بگیرمو مرکب زمونه رو به اراده خودم بر مهد زمین به حرکت در آورم.ولی در هر لحظه و حالات روحی و روانی و شرایط ،نوع خاصی از اندیشه، تفکر و اعتقاد بر من مستولی شد و با تغییرشرایط ،من به کلی تغییر کردمو آدم عوضی قبلی خودم شدم که هیچگاه فکر نمی کردم آن شوم. 

چندین مرحله تو زندگیم تغییرات شگرف در بنیان مرسوس افکار و تقدساتم شکل گرفت، و حال هم اینی هستم که بر این سیاهه نقش بسته، و من هنوز نفهمیدم که من بودم  که حادثه ها رو خلق کرده یا این حادثه ها بودند که مرا آفریده اند.

و نفهمیدم که من به سمت تو می آیم یا تو مرا می کشانی، و وقتی دور شدم خودم رفتم یا تو راندیم، ویا آن کردم که لایق ماندن نبودم.

 کاش حادثه ها مرا به نا کجا آبادی ها نمی برد ،و کاش جائی کشیده می شدیم که از آنجا هستیم و لایق آن خلق شدیم. کاش همچون کوه البرز از کوران حوادث دون، می جستیم و همچون پر با وزش رحمتت به آنجائی می رفتیم که تو می خواهی!!!