پاورقی
پاورقی

پاورقی

برای آنچه که هستم دوستم بدار

بعضی ها تو زندگیشون با اینکه ظاهرا موفقند، ولی خودشون احساس تهی بودن و بی خود بودن می کنن و به نظرشون اصلا برای خودشون زندگی نمی کنن. و همه زندگیشون یا در خدمت دیگرانند و یا مال دیگران، و به نوعی مجبور به انجام کاری هستند که از انجام اون لذت نمی برند. و بر عکس بعضی ها اصلا کسی نمی دونه که چقدر در آرامشند و خوشحال و خوشبختند و اون شخص به خاطر آنکه برای خود می زیسته، از خودش و دنیای پیرامونی راضیه.

به نظرم باید به کسایی که دوستشون داریم، فضا بدیم که رشد کنه و قد بکشه، تا بجای اینکه مثل نیلوفر عاشقانه آنچنان اونو در بغل بگیریم و موجب پژمردهگی و مانع رشدش بشیم. یه وقتهایی ما آدمها نیاز به دوست داریم گهگاه نیاز به پشتیبان یه وقتهایی، هم صحبت و گاهی هم نیازمند تنهایی و یا فضای بی تو بودن!

من انسان موفقی نیستم چون نه الگوی دیگرانم نه خودم، به  خودم افتخار می کنم ولی از خویشتن متنفرهم نیستم، و خودم را دوست دارم. پس نه دوست دارم بزرگتر از آنچه هستم دیده شوم و نه تحقیرم بشم برای آنچه هستم.

نظرات 4 + ارسال نظر
عطر گندم یکشنبه 9 مهر‌ماه سال 1391 ساعت 02:15 ب.ظ http://atregandom.blogsky.com

چقد خوب که اون چه هستی رو دوست داری.

بایستی برای دوست داشتن دیگران گزینش نکنیم و دیگران را برای آنچه هستن یعنی آدمیت دوست بداریم.

سرباز سه‌شنبه 11 مهر‌ماه سال 1391 ساعت 02:10 ب.ظ http://mylifedays.blogsky.com/

واقعا آدم بعضی وقتا دلش به حال بچگیاش تنگ میشه...که نه مراعات کسی رومیکرد و نه فیلم بازی میکرد...

نیلوفرانه شنبه 22 مهر‌ماه سال 1391 ساعت 05:41 ب.ظ

خوش بحالت

چرا تلگرافی کامنت می زاری من منظورت رو نمی فهمم

نیلوفرانه یکشنبه 30 مهر‌ماه سال 1391 ساعت 08:25 ق.ظ

چون هیشکی منودوس نداره

من دشمنام هم دوست دارم تو که نفسی نیلو جان

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد